En we beginnen het jaar erg goed in KENIA!

1 januari was het dan zover. Om 6 uur sprongen we in de auto. Volgeladen met bagage van Judith en mij. We mochten 2x23 kilo meenemen dus daar maak je natuurlijk gebruik van. Eenmaal om 07:00 uur aangekomen op Schiphol was het natuurlijk nog wel even tijd om het nieuwjaar goed te beginnen dus ontpopte we de champagnefles met confetti en stapte we daarna Schiphol binnen. Om 7:15 uur stipt stonden we alle 9 bij het meetingpoint. Daar werd er al van sommige afscheid genomen waarbij er een traantje werd gelaten. Daarna was het tijd om onze koffers in te checken.. zie 18 koffers. Helaas kon dit alleen via het automatische systeem dus dat betekende dat iedere koffer maximaal 23 kilo mocht wegen (wat natuurlijk bij de meeste van ons niet het geval was). Na dit allemaal geregeld was werd het tijd om ECHT afscheid te nemen. En daar gingen we. Met zijn allen richting de douane. Eerst moest er ‘’ontbeten’’ worden en waar doe je dat nou het liefst.. Juist ja bij de Mac Donalds. Voor ieder wat wils en daarna was het echt alweer tijd om het vliegtuig in te gaan. Eenmaal onze plek gevonden te hebben hoorde we van de bemanning aan boord dat er iets mis was met de keuken ( en wij dachten ochh dan maar een broodje minder des te eerder zijn we in Kenia!) Maar nee hoor dat moest natuurlijk gemaakt worden (wat toch wel een beetje logisch is). Eenmaal gehoord te hebben dat de keuken in orde was werd er ons verteld dat motor 2 kapot was.. (oké met een motor minder kan je niet zonder dus we wachten wel). Toch een beetje spannend, want stel je voor dat straks het vliegtuig niet eens meer de lucht in kan.. maar uiteindelijk na zo’n anderhalf uur mochten we toch echt de lucht in en begon onze reis richting Kenia! In het vliegtuig kon je tv en films kijken dus daar hebben we allemaal wel gebruik van gemaakt. Eindelijk na 8 uur vliegen landen we in Kenia, Nairobi om precies te zijn. Eigenlijk ging het allemaal erg vlot. Busje in, visum geregeld en geld ingewisseld voor keniaanse shilling wat een hoop briefjes! Toen we het vliegveld uitkwamen stond safari Anne al voor ons klaar. Alle koffers moesten bovenop de bus dus dat was behoorlijk zwaar. Na zo’n 3 kwartier rijden en een tussenstop in de supermarkt kwamen we aan bij het Shalom House. Ook daar moesten de koffers weer van het dak. Daarna de sleutels geregeld en de kamers en ja ook hier moesten de ongelooflijke zware koffers weer omhoog gedragen worden (3 hoog om precies te zijn). Daarna was het tijd voor een koude douche en lekker het bedje in. Dan moet ik nog wel even benoemen dat je niet zomaar je bed in duikt hier in Kenia.. Hier heb je namelijk een klamboe boven je bed hangen.. nou is dat in principe geen probleem, maar die klamboes beschermen je tegen de muggen. Dus na 10 minuten in gevecht met die klamboe lag ik afgesloten en wel (lees; zonder mug erin) in mijn bed.
De volgende dag 2 januari..
Om 8 uur zou de wekker gaan maar om kwart over 7 klaar wakker. En nu? Je kan blijven liggen, maar ik moet zeggen dat die bedden niet zoooo lekker liggen dat je je nog even een keer omdraait. Dus opgestaan, kleding aangedaan, tas ingepakt en daar zaten we dan om kwart voor 8 in het zonnetje buiten op het bankje voor het Shalom house. Om 9 uur hadden we met de meiden afgesproken en ja hoor weer PRECIES op tijd. Daarna gezellig met zijn allen gegeten en was het alweer 10 uur. James (onze privé chauffeur) stond voor de deur. Eerst moesten we nog even pinnen en konden we richting de olifanten. Hier zagen we hoe de baby olifanten met de fles melk kregen en daarbij vertelde een man van alles en nog wat over de olifanten. Er werd ook verteld dat nachts bij de babyolifanten iemand slaapt om ze om de 3 uur eten te geven en ze toe te dekken met een dekentje. Nadat allemaal gezien te hebben zijn we met zijn allen heerlijk gaan lunchen. Toen was het tijd voor de giraffen. Wat een enorme beesten en wat een lange nekken. We kregen voer en mochten dit aan de giraffen geven. Judith kwam met het idee om een brokje tussen je lippen te doen en dat dan aan de giraf te geven. Soort kus effect zeg maar. Wat een GENIAAL idee... Ik moest dat natuurlijk ook even doen dus vooruit ik mezelf moed ingepraat (vind het toch best een beetje vies) en ja hoor die giraffe kwam dichterbij, maar wat is mijn reactie? Ik blaas in zijn gezicht, de giraffe maakt rechtsomkeer en is niet meer terug gekomen. Dus met een hoop lokken en trommelen met de emmer voer kwam er eindelijk weer een giraf op ons af. Fijn! Want die foto moest wel komen natuurlijk. Na de giraffen zijn we terug gereden en wilde we allemaal nog een sim kaart kopen. 2 uur verder hadden we allemaal een sim kaart en sommige ook internet. In de avond zijn we met zijn allen uiteten geweest bij de pizzeria in het Shalom House. En daarna was het tijd om te slapen, want om half 6 moesten we buiten staan met koffers op naar Kisumu...
3 januari 05:30 uur staan we allemaal weer klaar om de bus in te gaan richting Kisumu. James maakt alle koffers vast op het dak en in de bus. En stipt 6 uur zijn we klaar om te vertrekken. Langzaam zien we Nairobi lichter worden en ook meer mensen op straat komen. Onderweg zien we allerlei dingen voorbij komen, maar besef je ook steeds meer dat wij het in Nederland verschrikkelijk goed hebben. Na wat geslapen te hebben en sommige van ons gazelles, apen en zebra’s voorbij hebben zien komen. Zien we ineens een koffer aan de bus hangen (die zat toch niet helemaal goed vast). James moest dus weer het dak op om alles vast te maken. Ondertussen verzamelde er steeds meer kinderen naast onze bus. En sommige van ons kwamen met het idee om ze wat te eten en te drinken te geven. Dit namen ze dan ook maar graag van ons aan. Na nog wat uren gereden te hebben kwamen we na een hoop hobbelen en wiebelen eindelijk aan in Kisumu. In onze compound Panda’s Paradise de thuisbasis de komende 5 en halve week van Lindy, Jorine, Dagmar en ik (Rachel). Wat een prachtige huisjes allemaal en wat een aardige mensen werken er hier! Het voelt nu al als thuis! Nadat we allemaal de kamers verdeeld hadden werd het tijd om Millicent te ontmoeten de Keniaanse coach hier in Kisumu. Ook zij is super aardig. Na kennis gemaakt te hebben bellen we Sammy (onze vaste tuktuk driver) om ons naar het winkelcentrum te brengen, want we moesten boodschappen doen. 2 uur later en de enkele euro’s armer staan we weer buiten en hebben we de boodschappen voor de komende dagen. Na de boodschappen in de koelkast te hebben gezet konden we weer met Sammy en zijn vrienden mee en zijn we gaan eten bij de Green Garden. Hier hebben de meeste erg lekker gegeten en het mooie is het kost bijna niets! Nadat we gegeten hadden zijn we weer terug naar onze huisjes gegaan en hadden we even tijd voor onszelf. Daarna heeerlijk uitslapen dat konden we wel gebruiken na die korte nachtjes slapen.
Vanmorgen 4 januari goh wat hebben we lekker geslapen (op een muggengevecht na was het prima te doen) Toen werd het tijd om te douchen. Wat een mini straal (Dat hoort erbij het is niet zo luxe als thuis, maar het is wel een warme douche! toch best fijn). Na alles opgeruimd te hebben en afgewassen te hebben (ja mensen dat moet ik ook gewoon zelf doen) kwam Consolata (de keniaanse coach in Rangala) ook daar kennis mee gemaakt en ook zij is een heel lief mens! Millicent was ook aanwezig en toen was de groep compleet en konden we op naar alle stageplekken hier in Kisumu. Eerst stopte we bij Mama Ngina waar Lindy stage gaat lopen. Dit is een weeshuis voor kinderen. Super lief om te zien allemaal, maar wat een hoop werk voor de vrouwen die er werken! Na dat gezien te hebben zijn we naar de Lutharan school geweest waar Dagmar stage gaat lopen. Dit is een tehuis voor kinderen met een handicap, maar de kinderen hadden vakantie dus die zijn nu nog thuis. Vanaf dinsdag is het weer geopend. Als laatste zijn we langs Joel emino geweest waar Jorine stage gaat lopen. Dit is een school voor kinderen van 4 tot 15 jaar oud, maar ook deze was dicht, maar we hebben wel kunnen zien hoe het eruit ziet en al kennis kunnen maken met wat leraren. Nadat gezien te hebben zijn we weer terug naar het compound gegaan waar de studenten lekker zijn gaan zwemmen in het zwembad hier op het compound. Judith en ik moesten nog het een en ander regelen waar we wifi voor nodig hadden. Dus hebben we de middag doorgebracht op de Duke of Breeze voor we het wisten was het alweer donker en hebben we de avond doorgebracht in het huisje. De meiden hebben allemaal gekookt en zelfs de bewaker hebben ze erg blij gemaakt met hun kook kunsten! Ondertussen nu ik dit schrijf is al 2 keer de stroom uitgevallen en zie je geen hand voor ogen. Hopen dat het zo weer aangaat en ik dan dit verhaal kan posten. Maar voor nu ben ik even klaar met mijn verhaal. Morgen op naar Rangala waar Amy, Juul, Amanda en Sascha stage gaan lopen en Judith mee gaat als coach.

Groetjes uit het oh zo warme, zonnige en op dit moment donkere Kenia!
Vind je het nou leuk om een kaartje te sturen of iets dit is het adres:
Millicent Campbell
(t.n.v Naar wie je het wil sturen)
P.O. box 3953-40100
Kisumu KENYA