Alles is beter!

Alles is beter!
Vanaf Mumbai zijn we naar het zuiden gevlogen en kwamen aan in Kovalam. NATUURLIJK ging het niet in een keer zoals wij het zouden willen.. We hadden al een 'resort' in ons gedachten wat goedkoop zou zijn en vlak bij het bekende kovalam strand maaaar helaas we zaten vlakbij een ander strand waarvoor je eerst een halve berg voor moest beklimmen en het resort.. tsja wat zal ik daar over zeggen.. een resort mag je het niet eens noemen! Goed wij die avond heeel snel opzoek naar een ander hotel/resort. En we vonden er een! Een grote kamer, lekkere bedden, balkon met uitzicht op de zee! Dus gelukkiger konden we op dat moment niet worden! Ook was er een grote boulevard dus s'avonds kon je gezellig 'uiteten' (uiteten noemen we het niet meer echt, want dat doen we hier iedere dag) 5 dagen lang hebben we op het strand liggen bakken. Maar helaas had ik dit keer ook weer is pech (zoals gewoonlijk hier op reis) Dit keer had ik een ontsteking in me neus en dan vraag je je af hoe komt dat dan.. Ik heb geen flauw idee! Maar een kuurtje erin en het is weer over nu. Nadat we Kovolam verlaten hadden zijn we naar Kollam gegaan dit was ongeveer 2 uurtjes rijden dus goed te doen. Daar aangekomen wist onze rickshaw chauffeur ons een goed hotel aan te prijzen bij het strand. Dus wij dachten dat is mooi! Toen we daar aan kwamen leek het nog wat maar ook dit keer was het 10 keer niks. We noemen het de bierschuur omdat het ten eerste helemaal vol met mannen zat en ten tweede ze allemaal aan het bier zaten. Dus wij die middag weer snel opzoek naar een andere plek en die vonden we. Helaas viel midden in de nacht de stroom uit zodat we weg lagen te smelten in ons bed. (geen raam in de kamer en 40 graden) en de manager was nergens te bekennen dus ging clau met een indiaanse man opzoek naar de meterkast. uiteindelijk na een hoop gedoe kwam de manager toch opdagen en deed de stroom weer aan. Uiteindelijk toch nog een paar uurtjes stroom gehad dus konden we nog even slapen omdat dan de fan aan stond. We moesten weer vroeg op, omdat we een tourtje hadden naar de beroemde kerala backwaters. We gingen met zijn 6e in een bootje en hebben door de mini riviertjes gevaren. Af en toe konden we uitstappen en legde de man die onze boot bestuurde uit wat voor soorten kruiden er groeide en zo ook liet hij zien hoe een ananas groeit. (heel stom maar dat groeit gewoon aan een plant wat heel logisch is maar nog nooit over nagedacht) Eenmaal terug in de boot dacht ik wat voel ik nou toch voor prikjes. Bleek ik in een mierennest te hebben gestaan en ze waren waarschijnlijk in me broek en via me broek omhoog gekropen.. Mijn geluk ALWEER! Ik kan je ook vertellen dat dat behoorlijk zeer doet, want het zijn geen mieren die wij hier kennen maar hele grote lichtbruine mieren. Ook regende het op een gegeven moment wat we hier in India eigenlijk nog niet mee hadden gemaakt. Later viel er ook nog iets naar beneden de boot in via clau dr schoot en het belande naast mijn voeten. We vroegen ons af wat het was en toen we keken was het een vissenkop! Waarschijnlijk had een vogel een vis gevangen en opgegeten maar luste hij de kop niet. Nadat we de tour gedaan hadden besloten we om naar Amma's Ashram te gaan. Ik zal het proberen makkelijk uit te leggen.. Amma knuffelt al vanaf jongs af aan mensen en die schijnen daar beter van te worden maar sommige vinden het ook gewoon fijn om geknuffeld te worden of wat dan ook. Zij is een inspiratiebron voor velen dus volgen veel mensen haar. Vooral ook veel westerlingen en een hoop daar van wonen ook in de Ashram. Zo was daar een Nederlandse man die al 16 jaar lang in de Ashram woonde. We bleven 1 nachtje daar dus hadden genoeg tijd om is rond te kijken hoe het er daar allemaal aantoe gaat. Aan het eind van de middag kregen we een rondleiding en een dvd te zien van alle projecten die Amma doet. Bijvoorbeeld huizen bouwen voor de tsunami slachtoffers of de aardbeving in Japan, maar ook schooltjes voor kinderen hier in India. Daarna hebben we ongeveer 2 uur in de tempel gezeten om naar gebeden en gezang te luisteren. Dit was erg bijzonder om mee te maken. Je voelt echt een bepaalde soort rust over je heen. (als ik mijn ogen dicht deed viel ik zowat in slaap, maar dat kon ook zijn omdat ik zo moe was) Daarna gingen we eten en het grappige was dat je hier alles zelf moet doen (op het koken na dan) dus ook je bord afwassen. Die dag daarna hebben we de boot naar Alleppey gepakt waar we ook door de backwaters vaarde. Eenmaal in Alleppey hadden we al snel een hotel, maar we bleven maar 1 dag want er was niet heel veel te doen daar. Daarna zijn we door naar Kumily gegaan waar je een national park hebt. Dit was zo'n 6 uur rijden dus daar waren we wel zoet mee. In het national park hebben we de eerst dag een tourtje gedaan naar de spice garden en een thee plantage. Dit stelde niet heeeel veel voor maar het was leuk om te zien. De tweede dag was het dan eindelijk zover! we gaan tijgers zien dachten we, maar helaas ze waarschuwde ons er al voor dat we die waarschijnlijk niet gaan zien, omdat er maar 47 tijgers zijn in heel het park en het park net zo groot is als heel nederland. Om 5 uur in de ochtend werden we opgehaald met een jeep. We waren in totaal met zijn 8en. De chauffeur, een jongen waarvan we dachten dat hij de gids was maar die ging niet mee de jungle in dus waarschijnlijk was hij mee om dieren te spotten. 2 zwitserse meiden en een australisch echtpaar. De ochtend begon met 2 en half uur lang in de jungle rijden, maar meer dan wat apen en eekhoors kwamen we niet tegen. Daarna hadden we ontbijt en daarna begonnen we met de jungle tocht. we kregen hoezen voor in onze schoenen zodat er geen bloedzuigers, spinnen of slangen in konden kruipen. Toen begon onze 3 uur durende wandeltour door de jungle waar wij meer bezig waren met een weg te zoeken door de takken en elkaar daardoor ook niet te slaan met terug vallende takken en onze gids die vertelde ons iedere keer maar weer dat we heel stil moesten zijn, omdat we anders geen dieren konden vinden. Uiteindelijk hebben we natuurlijk geen dier gevonden op een bruine slang na. Nadat we gewandeld hadden hadden we weer lunch en na de luch was het tijd voor een boottochtje. Dit boottochtje duurde niet heel lang, maar we gingen wel naar een waterval wat wel leuk was om te zien. Daar zat er ook nog een groene slang tussen de planten dus die was eigenlijk interresanter. Aan het einde van de dag gingen we weer in de jeep onderweg terug naar het dorp waar we sliepen. Maar ineens gaf de chauffeur plankgas en werden we de auto uitgesmeten, want er waren wilde OLIFANTEN!! Dus we waren aan het einde van de dag toch nog gelukkig. Daarna hadden we met zijn alle nog afgesproken om wat te gaan drinken. Nu merkten we toch wel dat we al in tijden niks meer gedronken hadden en dat je er dan niet meer zo heel goed tegen kan. Goed de volgende dag waren we weer 'fris en fruitig' en hadden we de bus naar Kochi. Aan het einde van de dag kwamen we aan dus hebben we niet meer veel gedaan, omdat we toch eigenlijk heel moe waren en we de afgelopen week niet later dan 7 uur ons bed uit waren. Dus het was vroeg naar bed. Nu vandaag zijn we naar het strand geweest. Ze vertelde ons dat we met de ferry moesten en er dan een strand was. Maar ze hadden er niet bij verteld dat je dan eerst nog 3 kwartier in de bus moet zitten. Eenmaal op het strand aangekomen hebben we een strandbedje gehuurd en helemaal niks gedaan. En op de terugweg moesten we een autorickshaw terug maar natuurlijk vragen ze daar veelste veel voor. Voor 2 en halve kilomer 35 rupees.(terwijl we op de heenweg 25 rupees betaalde) Uiteindelijk na 10 minuten daar gestaan te hebben zei een man dat we wel bij hem achterop de scooter konden voor 30 rupees. (waarschijnlijk zei hij het voor de grap en had hij niet verwacht dat we ja zouden zeggen) Dus uiteindelijk zaten we opgevouwen met zijn drieen op een scooter. Het is wel grappig, want normaal gesproken zeggen we altijd moet je die nou zien met zijn 3en op een scooter en nu waren wij het.
Nou dat was ons avontuur weer van de afgelopen weken. En ik moet zeggen de afgelopen weken hebben we het meer naar ons zin in India, maar dat is vooral omdat de mensen hier echt super aardig zijn, het minder vies is, het er mooier uitziet en ze je hier niet zo in de maling nemen met alles.

De volgende keer zal vast in Goa zijn dat ik weer schrijf dus dat betekend zon, zee, strand, kerst en oud&nieuw verhalen.

Groetjes uit het warme, gezelligere en mooiere deel van India!

Rach en Clau